Fladder en laat los

Op 03-04-05 overleed mijn vader aan de gevolgen van prostaatkanker. Vanaf die tijd zie ik hem terug in de gedaante van een vlinder. Vooral in het begin vlogen er in het natuurgebied vlakbij ons huis, tijdens een wandeling, blauwe vlinders met me mee. 

Omdat ik erfelijk belast ben met borstkanker, laat ik elk jaar ter controle een mammografie maken. Dit geeft een week van tevoren enorme spanning. Ik denk er continu aan kan me niet ontspannen, alle spieren in mijn lijf lijken op te spelen, ook in mijn nek, zodat ik er licht duizelig van word.  

Gisteren, de dag voor de afspraak bij de radioloog, liet ik de hond uit in het natuurgebied. Plots fladdert er een klein blauw vlindertje om me heen, ik ben verrast en denk aan mijn lieve vader. 

Bij thuiskomst zet ik de achterdeur open, het is een prachtige herfstdag en tot mijn verbazing zie ik vanuit mijn ooghoek iets in de keuken fladderen, het is een dagpauwoog. Het ontroerde me en gaf me rust. De vlinder maakt een rondje door de huiskamer, ik zet de voordeur open en zo fladdert hij de buitenlucht tegemoet. Dank je wel lieve pa, dat je weer even bij me was.