Het is begin februari 2021 en ik ben in mijn eentje onderweg naar een huisje op de Veluwe. Binnen 4 maanden tijd zijn mijn moeder en mijn vader overleden en nu, de week na de uitvaart van mijn vader, heb ik me-time nodig om alles even te laten bezinken. Tijd alleen om de stilte te voelen, de rust en de leegte….

Als ik aankom bij het huisje en een rondje door de tuin loop hoor en zie ik heel veel musjes kwetteren in de heg. Het raakt me. Mijn moeder was gek op musjes en het wemelde er altijd van in de tuin van mijn ouders. Ook in het hospice waar zij de laatste weken van haar leven doorbracht kwamen de musjes in de tuin en voor na haar overlijden had ik voor in haar kist zelfs een prachtig overtrek met musjes gekocht van Marjolein Bastin. Ze vond het een mooie gedachte dat ze met haar mee zouden reizen als het moment daar was. Na haar overlijden had ik geen musjes meer gezien en hier zijn ze dan om me te omringen met liefde.

De volgende dag ga ik de hottub in, die in de tuin bij het huisje staat, en terwijl ik daar lig komt er één musje recht tegenover me zitten en begint te tjilpen. Tranen rollen over mijn wangen als ik in gedachten tegen het musje zeg dat hij me vast komt vertellen dat alles goed komt. Hij blijft naar me kijken, tjilpt door en ik voel dat mijn zin niet klopt: “Je komt me niet vertellen dat alles goed komt maar dat alles goed is” en op het moment dat ik dat in mezelf uitgesproken heb vliegt hij weg. Ik heb zijn boodschap begrepen en voel aan alles dat mijn moeder me op deze manier heeft laten weten dat mijn vader goed aangekomen is en zij weer samen zijn, in liefde verbonden…