Vandaag is het acht jaar geleden dat mijn vader om 10:15 zijn ogen sloot. Er zijn maanden voorbij gegaan voordat ik mij besefte dat de dood oneindig lang duurt. Hoewel ik me ervan bewust was dat mijn vader niet uit de dood kon herrijzen, had ik toch ergens nog de verwachting dat hij wel weer […]
Eén van de bewonderingswaardige eigenschappen van mijn vader is dat hij alles uit het leven haalde, ook al voordat hij wist dat zijn leven minder lang zou duren dan hij – samen met ons – had gehoopt. Hij dacht niet in problemen, niet in ‘maar wat als…?’; hij zocht naar oplossingen en vond deze ook […]
5 oktober 2016, op mijn vaders zesde sterfdag, fiets ik naar zijn graf. Het is vroeg en bijzonder koud. Ik ben alleen, omdat ik – tot grote frustratie van mijn familie – verdrietige dingen graag alleen doe. Op dat soort momenten heb ik al genoeg aan mezelf en wil ik even niemand om mij heen […]